İnsanlar niye bu kadar kötü?

Şakayla karışık 40'ını aşalı bir hayli oldu. Eskiden Türk filmlerini filan izlerken, kötü adamların oynadıkları rolü görünce, "Ulen amma da abartmışlar. Yani bu kadar mı kötü olur bir insan?" diye düşünmeden edemezdim. Gerçekten de insanların neden-sonuç ilişkisine bağlı olarak kötü olduklarına inanırdım. Fakat hayat, insanı öyle garip şeylerle karşılaştırıyor ki... Evet arkadaşlar, aramızda bazı insanlar yalnızca kötü olmak adına kötülük yapıyorlar. Belki de kendilerini yalnızca bu biçimde ifade ediyorlar. Kötü deyince gözünüzde siyah beyaz filmlerin Ahmet Tarık Tekçe'sini, Erol Taş'ını, ya da 80'lerin Nuri Alço'sunu canlandırmaya çalışmayın boşuna... Onlar en azından "delikanlı" kötüler... "Biz kötüyüz, mal da ortada" diyorlar. Oysa günümüzün kötüleri en masum, en melek görünümleriyle aramızda dolaşıyorlar. Bazen en iyi arkadaşım dediğiniz insanlar, bazen aileniz, bazen de en çok sevdiğiniz insan... İnsanlar niye bu kadar kötü tanrım?..